żgnąć

żgnąć: {{stl_51}}{{LABEL="twpldezdotgacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}żgać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}żgnąć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-nę){{/stl_41}}{{stl_7}} (zu)stechen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}żgać nożem{{/stl_9}}{{stl_7}} mit einem Messer zustechen{{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

żgnąć — → żgać … Słownik języka polskiego
żgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIIa, żgam, żga, żgają, żgany {{/stl 8}}– żgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, żgnę, żgnie, żgnij, żgnął, żgnęli, żgnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} kłuć kogoś czymś ostrym, uderzać w kogoś lub w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żgnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
źgać — ndk I, źgam, źgasz, źgają, źgaj, źgał, źgany źgnąć dk Va, źgnę, źgniesz, źgnij, źgnął, źgnęła, źgnęli, źgnięty, źgnąwszy, → żgać … Słownik języka polskiego
żgać — ndk I, żgam, żgasz, żgają, żgaj, żgał, żgany żgnąć dk Va, żgnę, żgniesz, żgnij, żgnął, żgnęła, żgnęli, żgnięty, żgnąwszy «uderzać, godzić w kogoś czymś ostrym, kłującym; kłuć, dźgać» Żgać konia ostrogami. Żgnął kogoś nożem … Słownik języka polskiego
żgnięcie — n I rzecz. od żgnąć … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias